Finał konkursu plastycznego KRUS

„Bezpiecznie na wsi mamy – od 30 lat z KRUS wypadkom zapobiegamy” – pod tym hasłem Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego zorganizowała XI Ogólnopolski Konkurs Plastyczny dla Dzieci z terenów wiejskich. Tegoroczna edycja poświęcona była działaniom prewencyjnym KRUS na przestrzeni 30 lat. Niezmiennie celem konkursu jest promowanie pozytywnych zachowań związanych z pracą i zabawą dzieci na terenie gospodarstwa rolnego.

Do tegorocznego konkursu przystąpiło 43 234 uczniów z 3 744 szkół podstawowych z terenów wiejskich, w tym również nasza szkoła. Zadaniem uczestników było wykonanie pracy plastycznej, zgodnie z regulaminem konkursu, jak najlepiej obrazującej  w/w  hasło.

Gala finałowa konkursu, z udziałem m.in. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Grzegorza Pudy, Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dr Aleksandry Hadzik, Głównego Inspektora Pracy Katarzyny Łażewskiej-Hrycko, p.o. Dyrektora Generalnego KOWR Małgorzaty Gośniowskie-Kola oraz p.o. Zastępcy Prezesa ARiMR Tomasza Kuśnierka odbyła się 16 czerwca 2021 r. w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Natomiast w naszej szkole, uczniom przekazał nagrody,  wyróżnienia i dyplomy za udział, przedstawiciel KRUS – u z Dąbrowy Tarnowskiej.

Wyróżnienia i nagrody książkowe otrzymały: Gabriela Ptak kl. 6 oraz Milena Motyl kl. 3. Pozostali uczniowie, którzy brali udział w konkursie oraz ich prace spełniały warunki przedstawione w regulaminie, otrzymali dyplomy za udział i nagrody. Bardzo cieszymy się , iż w naszej szkole, plastyczne konkursy organizowane przez KRUS cieszą się popularnością. Gratulujemy uczestnikom, a w szczególności Gabrysi i Milence.

Egzamin na Kartę Rowerowa – 2021

W naszej szkole wdrażamy uczniów do bezpiecznego, kulturalnego i aktywnego stylu życia, dlatego też kładziemy duży nacisk na odpowiednie przygotowanie uczniów do roli „kierującego pojazdem”. W dniu 15 i 16 czerwca 2021 w naszej szkole przeprowadzono egzamin na Kartę Rowerową dla klasy 4 i klasy 5. Uczniowie klasy 4 przez cały rok szkolny 2020/2021 przygotowywali się na ten dzień uczestnicząc w zajęciach  z techniki. Natomiast uczniowie klasy 5 poznali znaki, przepisy i wymagania w ubiegłym roku szkolnym. Dzieci na zajęciach z techniki poznały znaki drogowe, przepisy ruchu drogowego, zasady pierwszej pomocy, numery alarmowe. Egzamin na Kartę Rowerową, wzbudził wśród  uczniów wiele emocji, gdyż to pierwszy dokument uprawniający ich do poruszania się pojazdem.  Egzamin składał się z części teoretycznej - test i praktycznej – tor przeszkód. Wszyscy uczniowie zdali go wyśmienicie. Mamy nadzieję, że dzieci będą zawsze pamiętać , że od ich właściwego i odpowiedzialnego postępowania, jako uczestnika ruchu, zależy ich własne bezpieczeństwo i innych. Wszystkim posiadaczom „świeżych” Kart Rowerowych życzymy bezpiecznych, ciekawych i atrakcyjnych wypraw rowerowych.

W maju odbył się Powiatowy Konkurs Literacki inspirowany życiem i działalnością kardynała Stefana Wyszyńskiego, zatytułowany" Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być człowiekiem". Konkurs został zorganizowany pod patronatem burmistrza Dąbrowy Tarnowskiej pana Krzysztofa Kaczmarskiego w Publicznej Szkole Podstawowej w Gruszowie Wielkim. Naszą szkołę reprezentował uczeń klasy VII Patryk Wałaszek. Jego praca zdobyła III miejsce. Serdecznie gratulujemy zwycięstwa.

WYCIECZKA DO SANDOMIERZA

Dnia 11. 06. 21 uczniowie klas 4 – 8, z naszej szkoły, brali udział w  wycieczce do Sandomierza. Sandomierz to piękne, zabytkowe miasto nazywane „Małym Rzymem” , ponieważ tak jak Rzym zostało ulokowane na siedmiu wzgórzach oraz pod obydwoma miastami znajdują się tajemnicze podziemia. Po mieście szkolną wycieczkę oprowadzała pani przewodnik z lokalnego PTTK – u. Uczestnicy wycieczki zwiedzili rynek sandomierski oraz ratusz z XIV wieku.  Dużą atrakcją okazała się wizyta w zbrojowni, gdzie uczniowie wysłuchali legendy i historii Sandomierza, opowiedzianej z dużym poczuciem humoru, przez rycerza - przewodnika. Uczniowie mogli przebrać się w ówczesne stroje i oglądnąć zbroje rycerskie. Następnie uczestnicy wycieczki podziwiali Bramę Opatowską, Furtę Dominikańską, malowniczy Wąwóz Królowej Jadwigi oraz przespacerowali się tajemniczymi i mrocznymi podziemiami Sandomierza. Pełni wrażeń udali się na rejs statkiem po Wiśle – królowej polskich rzek. Po całodziennym zwiedzaniu czekała na uczniów jeszcze jedna niespodzianka – degustacja lodów! Wszystkie klasy 4 – 8, były bardzo zadowolone z wyjazdu, dzieci stwierdziły, że na pewno wrócą jeszcze do Sandomierza i miło będą wspominać atrakcje ze szkolnej wycieczki.

„Wspomaganie przez rodziców rozwoju dziecka” –

referat w ramach pedagogizacji rodziców na podstawie artykułów psychologa Anny Obrzut.

Rozwój dzieci to bardzo złożony proces. Skuteczne wychowanie ich przez rodziców staje się często bardzo trudnym zadaniem. Dlaczego tak się dzieje? Jakie błędy są popełniane przez rodziców i jak można ich uniknąć? Jakie są skuteczne metody wychowawcze? 

To w jaki sposób wychowywane jest dziecko zależy od kilku czynników. Jednym z nich jest osobista historia rozwojowa rodzica - to w jakich warunkach dojrzewało i jakich nabrało cech i modeli postępowania. Ważne są także jego interpersonalne zasoby - to jak komunikuje się z innymi ludźmi i jakie ma zdolności społeczne.

Kolejnym czynnikiem są właściwości dziecka: jego wiek, płeć, temperament a także możliwości rozwojowe. Są także czynniki sytuacyjne, związane z sytuacją rodziny, ich zasobami materialnymi i dostępnym wsparciem oraz źródła stresu, które wpływają na funkcjonowanie rodziny

Do zadań rodziców należy zaspokajanie potrzeb emocjonalnych, fizycznych, psychicznych i społecznych u dzieci a także dbanie o ich prawidłowy rozwój i wychowanie. Zadaniem rodziców jest także wychowanie i w pewnym sensie kontrolowanie dzieci. Rodzice muszą również chronić i uspołeczniać swoje dzieci. Ich rolą jest także przekazywanie systemu wartości i norm oraz dostarczanie modeli zachowania się w danych sytuacjach. Aby realizować wymienione zadania, każdy z rodziców stosuje specjalne strategie wobec dzieci, które nazywamy postawami rodzicielskimi. Od tego jakie te postawy są, zależy skuteczne wychowanie dzieci.

Wyróżniamy kilka postaw rodzicielskich. Według M. Ziemskiej  istnieją 4 główne postawy. Są to:

• Postawa akceptująca - która cechuje się nie ukrywaniem uczuć przed dzieckiem, zaspokajaniem jego potrzeb, akceptacją dziecka takim jakim jest. Postawą przeciwną jest odrzucanie dziecka, demonstrowanie mu negatywnych uczuć, podejście dyktatorskie i traktowanie dziecka jako ciężaru;
• Postawa współdziałania - zakłada pozytywne angażowanie się w sprawy dziecka oraz unikaniu zaniedbywania i obojętności uczuciowej. Przeciwna temu jest postawa unikająca;
• Rozumna swoboda - oznacza darzenie dziecka zaufaniem, udzielaniem swobody stosownej do wieku i możliwości dziecka. Postawą przeciwną jest nadmierne ochranianie i opiekuńczość;
• Uznanie praw - polega na stosowaniu racjonalnej kontroli i dyscypliny, bez niedoceniania czy przeceniania roli dziecka. Przeciwną postawą jest postawa nadmiernie wymagająca zakładająca sztywne reguły niedostosowane do wieku i możliwości dzieci.

W rozwoju dzieci bardzo ważną rolę odgrywa środowisko rodzinne. To w nim następuje uczenie się wzorców zachowania się i więzi, które stanowią bazę dla relacji interpersonalnych w dalszym życiu. Jeżeli dziecko ma w środowisku rodzinnym korzystne doświadczenia to będzie się to przedkładać na lepsze relacje z innymi i lepsze przystosowanie się do życia. Rodzice stanowią pewien wzorzec postępowania. Jeżeli w środowisku rodzinnym brakuje któregoś z rodziców to dzieci wychowujące się w takich warunkach mogą mieć problem z przyswojeniem odpowiednich ról społecznych na późniejszym etapie życia. Nieprawidłowe wychowanie wiąże się często nie ze złą wolą rodziców, ale z brakiem potrzebnych umiejętności. Rola rodziny nie polega jedynie na ochranianiu i zaspokajaniu podstawowych potrzeb dziecka, ale na rozwijaniu jego osobowości i wspieraniu aktywności w poznawaniu świata.

To w jakich warunkach dorastali rodzice, z jakich środowisk i rodzin pochodzili, jak sami radzili sobie z przeżywanymi trudnościami i konfliktami, jakie cechy osobowości prezentują, może odbijać się na umiejętnościach wychowawczych i ich późniejszych metodach postępowania z dzieckiem. Siła relacji małżeńskiej między rodzicami także wpływa na atmosferę domową. Stresy i konflikty małżeńskie wpływają na cały system rodzinny. Ważny jest sposób radzenia sobie ze stresem u małżonków. Jeżeli angażują oni dziecko we własne konflikty, lub jest ono wykorzystywane jako źródło wsparcia, może dojść do powstawania niezdrowych koalicji w domu. Dziecko może także być obwiniane o problemy domowe, kiedy rodzice nie potrafią skutecznie rozwiązywać napotykanych trudności.

Istotna jest także sieć wsparcia społecznego z jakiej może korzystać rodzina. Jeżeli relacje z osobami spoza rodziny, krewnymi, sąsiadami układają się pomyślnie, stanowi to także zasób w radzeniu sobie z napotykanymi problemami, z którego rodzina może skorzystać. Osoby z poza rodziny mogą stać się źródłem wsparcia i informacji, mogą dzielić się własnym doświadczeniem w rozwiązywaniu trudności, czy też pomagać w opiece nad dziećmi. Szczególnie ważne staje się uzyskiwanie wsparcia emocjonalnego w sytuacjach występowania kryzysów w rodzinie, z którymi rodzice nie mogą sobie poradzić samodzielnie. Utrudniona sytuacja występuje gdy rodzina jest wyizolowana i nie rozwija sieci kontaktów.

Sytuacja ekonomiczna rodziny także może być czynnikiem, który wpływa na ilość konfliktów w rodzinie i jakość opieki nad dziećmi. Istotny staje się także fakt, że nie tylko cechy rodziców i sytuacja rodzinna wpływają na rozwój dzieci, ale także cechy samego dziecka wpływają na to jak zachowują się wobec niego rodzice. Dlatego też wiek rozwojowy dziecka, trudności z jakimi się boryka, a także płeć czy temperament dziecka, mogą mieć znaczenie w przypadku oczekiwań stawianych mu przez rodziców. W rozwoju wzajemnych stosunków na linii rodzice - dziecko, ważne staje się wzajemne dopasowanie. Dzieci przejawiające większą wrażliwość, bardziej podatne na zranienie, mogą wymagać częstszej uwagi i bliskości. Jeżeli jeden z rodziców lub oboje stwarzają atmosferę bezpieczeństwa, będzie to lepiej zaspokajać potrzeby dziecka. Im lepsze dopasowanie pod względem osobowościowym i pod względem temperamentów u dzieci i rodziców, tym większe prawdopodobieństwo zaistnienia prawidłowych interakcji rodzinnych.

Najbardziej korzystne w rozwoju dzieci są metody oparte na wzajemnym współdziałaniu. Wyznaczanie dzieciom granic możliwych do spełnienia, dostosowanych do ich wieku rozwojowego i możliwości. Jasny system nagród i reguł rządzących zachowaniem a także, akceptacja dziecka i opiekuńczość wobec niego. Ważne jest rozumienie potrzeb dzieci. Bardzo ważne jest także okazywanie uczuć dziecku, jak i przyzwalanie na okazywane przez niego uczucia. W wychowaniu dziecka cenne jest nazywanie uczuć jakie ono przeżywa. Np. kiedy widzimy, że dziecko się złości warto powiedzieć: „widzę, że jesteś zły, czy coś się stało?". Wtedy dziecko lepiej zaczyna rozumieć własne emocje i uczy się z nimi współpracować. Uczy się, że jego emocje są wartościowe i ważne.

Przeciwnie działa bagatelizowanie uczuć i nie zwracanie na nie uwagi przez dorosłego. Źle działa także zaprzeczanie własnym uczuciom. Wprowadza to nieład i zamieszanie. Trzeba słuchać dzieci spokojnie i z uwagą. Ważna jest akceptacja wszystkich uczuć, które się pojawiają. Aby rozwiązać skutecznie problemy wychowawcze jakie się pojawią w relacji z dzieckiem, warto porozmawiać o dziecięcych uczuciach i potrzebach. Podzielić się także własnymi uczuciami i potrzebami. Trzeba wspólnie zastanowić się nad rozwiązaniem problemu i znalezieniem korzystnego dla obu stron rozwiązania. Można spisać wszystkie pomysły bez oceniania ich. Wybrać spośród nich najkorzystniejsze rozwiązania. To może zaowocować lepszą współpracą z dzieckiem i wspiera jego dobre wychowanie.

Natomiast postawy, które nie są korzystne i nie wspomagają prawidłowego rozwoju dzieci to: odrzucanie dziecka, nadmierne wymagania wobec niego, dotkliwe kary, lub zaniedbywanie potrzeb dzieci a także nadmierne ochranianie i nadopiekuńczość. Postawy te uniemożliwiają rozwój zdrowej jednostki i zaburzają prawidłowe funkcjonowanie dzieci. Nadopiekuńczość jest jednym z głównych metod stosowanych przez młodych, niedoświadczonych rodziców. Troska o dziecko przeradza się w nadmierne ochranianie, co sprawia, że dzieci stają się nieodporne na stresy i mało zaradne życiowo. Aby uniknąć nadopiekuńczości, należy sobie uświadomić jaki negatywny wpływ ma ona na dziecko. Dzięki temu można spróbować wykorzystać bardziej skuteczne metody wychowawcze, takie jak np. rozumna swoboda.

Podsumowując powyższe rozważania można zauważyć, że wychowanie dzieci to złożony i skomplikowany proces, na który składa się szereg czynników. Dobre wychowanie wymaga zaangażowania ze strony rodziców. Wzajemne ich współdziałanie może stać się podstawą dobrego wychowania i wspierania rozwoju dzieci. Należy pamiętać, że dzieci wymagają dużo troski i wsparcia. Trzeba dbać o ich potrzeby i wspomagać na wszystkich etapach rozwoju. Należy akceptować uczucia dzieci aby wychować je na zdrowych i szczęśliwych dorosłych. Wychowanie jest podstawowym narzędziem kształtowania młodych ludzi, powinno więc być przemyślane i konsekwentne.

2 czerwca 2021r. uczniowie klasy trzeciej, którzy w minioną niedzielę przystąpili do Pierwszej Komunii Świętej uczestniczyli razem ze swoimi rodzinami i bliskimi w wycieczce - pielgrzymce do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach, gdzie brali udział we Mszy Świętej. Jest to wyjątkowe miejsce, gdzie Bóg Miłosierny daje nam najwięcej swych łask. Szczególnie ważne dla katolików odkąd Jan Paweł II zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu właśnie w tym miejscu. Po zwiedzaniu Sanktuarium oraz Bazyliki, kolejnym punktem wycieczki było Centrum Jana Pawła II - sanktuarium oraz muzeum. Ostatnim miejscem zwiedzania był krakowski rynek i jego charakterystyczne budowle. Pogoda udała się przepiękna. Wszyscy zadowoleni, pełni nowych duchowych sił oraz wzbogaceni o mnóstwo cennych pamiątek wrócili do swoich domów i z niecierpliwością czekają na kolejną taką wycieczkę.

Z okazji Dnia Dziecka wszystkim Uczniom Szkoły Podstawowej pragniemy złożyć najserdeczniejsze życzenia uśmiechu na twarzy, spełnienia marzeń, samych sukcesów i rozwijania swoich pasji,

by każdy dzień w roku szczęśliwie Wam się darzył

Wszystkiego Najlepszego

życzy Dyrekcja Szkoły oraz Grono Pedagogiczne 

31 maja nasza szkoła przyłączyła się do obchodów Światowego Dnia Bez Tytoniu.

Dzień ten został ustanowiony przez WHO w 1987 roku ze względu na rosnącą liczbę osób uzależnionych i pacjentów ze schorzeniami wywoływanymi przez palenie papierosów - głównie nowotworami płuc, przełyku, krtani, gardła czy trzustki.

Święto stanowi okazję do zwrócenia uwagi całego świata na powszechność nałogu palenia papierosów i jego negatywne skutki zdrowotne. Dzień ten ma również zachęcić do 24-godzinnego okresu abstynencji od wszystkich form konsumpcji tytoniu na całym świecie.

Dym tytoniowy zawiera około 4000 substancji chemicznych, w tym około 40 rakotwórczych. W 2019 roku do nałogowego (codziennego) palenia przyznawała się niemal jedna piata Polaków – 21% . Należy pamiętać, że uzależnienie od palenia tytoniu niesie za sobą negatywne i poważne skutki zdrowotne, pogarsza jakość życia, powoduje liczne choroby układu oddechowego, choroby układu krążenia oraz choroby nowotworowe. Dym papierosowy ma również bardzo niekorzystny wpływ na urodę. Dermatolodzy mówią wręcz o "tytoniowej twarzy". Skóra jest niedotleniona, z czasem cera staje się coraz bladsza i bardziej poszarzała. Dzieje się tak, gdyż zapalenie papierosa powoduje skurcz naczyń krwionośnych skóry utrzymujący się do 90 minut

Na zaprzestanie palenia nigdy nie jest za późno. Mając na uwadze własne zdrowie i zdrowie bliskich, można porzucić nałóg. Najlepiej jednak unikać używek i prowadzić zdrowy styl życia.

W naszej szkole w ramach profilaktyki, systematycznie propagujemy, wśród uczniów, zdrowy styl życia. Zdrowy styl życia, czyli życie min. wolne od nałogów. Szkoła zachęca również swoich wychowanków do zdrowej diety, bezpiecznego, aktywnego i kulturalnego spędzania wolnego czasu. Wdrażamy uczniów do rozwijania swoich zdolności i talentów , by w przyszłości mogli cieszyć się pełnią życia.  

Drodzy Rodzice

Spoglądamy na świat wirtualny, w którym nasze dzieci wydają się być pogrążone. Po części to rezultat nauki zdalnej, po części pociągającej natury mediów społecznościowych, gier, filmów. Z raportu naszej fundacji ze stycznia 2021 r. wynika, że dzieci i młodzież spędzają aktualnie przed ekranem średnio

9 godzin dziennie. Jest to etat w sieci. Z nadgodzinami.

Czy nasze dzieci to rzeczywiście „internetowi tubylcy”? Wiele wskazuje, że mają ogromny problem z rozsądnym korzystaniem z dobrodziejstw nowych technologii. Pojawia się szereg naglących pytań. Co powinno budzić nasze zaniepokojenie, a co jest nieszkodliwą specyfiką nowego pokolenia?